محمد سلیمان؛ بلاگر ساکن غزه؛ بیش از هفده ساعت است که توییت تازهای منتشر نکرده است. او چند روز پیش در یکی از توییتهایش گفته بود: «دارم سعی میکنم که زنده بمونم. اگه نموندم، یادتون باشه که من عضو حماس نبودم، شبهنظامی نبودم، سپر انسانی نبودم، من توی خونهم بودم.»
دردناکتر از حملههای اسراییل به غزه، بیتفاوتی بخشی از جامعهی جهانی به آن است. این یعنی چشمبستن بر روی واقعیت. دیروز در رایگیری شورای امنیت سازمان ملل دربارهی تحقیق در مورد نقض حقوق بشر توسط اسراییل، آمریکا مثل همیشه رای منفی داد و بسیاری از کشورهای غربی، همچنین ژاپن و کره رای ممتنع دادند. شرمآور است. بیش از ششصد غیرنظامی که بخش قابلتوجهی از آنها کودک بودهاند تا این لحظه در غزه کشته شدهاند. اسراییل از هیچ جنایتی حتا حمله به بیمارستان و مدرسهای که پناهگاه مردم فراری بوده نیز فروگذار نکرده است و متاسفانه هیچ ارادهای در کار نیست که جلویش را بگیرد. اگر اسم این کار جنایت جنگی نیست، اگر نسلکشی نیست، پس چیست؟ دفاع مشروع؟ جک خندهدارتری بلد نبودید؟
جدای از آن حجم وقاحت مسئولین اسراییلی خارج از تصور است. دان درمر سفیر اسراییل در سازمان ملل گفته است: «به سربازهای اسراییلی به خاطر خویشتنداری غیرقابلتصورشان باید جایزهی نوبل داد.» همچنین مردخای کیدار، استاد دانشگاه باریلان اسراییل، در یک برنامهی رادیویی گفته است: «تنها راه متوقفکردن تروریستها، مثل آنهایی که سه نوجوان اسراییلی را دزدیدند و کشتند، این است که به مادرها یا خواهرانشان تجاوز کنیم.» یکی از خاخامهای اسراییلی هم امروز حجت را تمام کرد و فتوا داد: «اگر لازم باشد اسراییل حق دارد همهی غزه را نابود کند.»
در جهان بدی زندگی میکنیم. مردم روزبهروز بیشتر از پیش در غزه کشته میشوند و ما هیچ کاری نمیکنیم و فقط ناظریم. همانند الکساندر گرست؛ فضانورد آلمانی؛ که در توییترش تصویری از غزه از ایستگاه فضایی منتشر کرده و گفته است: «این غمگینترین عکس من تا به امروز است... »
دردناکتر از حملههای اسراییل به غزه، بیتفاوتی بخشی از جامعهی جهانی به آن است. این یعنی چشمبستن بر روی واقعیت. دیروز در رایگیری شورای امنیت سازمان ملل دربارهی تحقیق در مورد نقض حقوق بشر توسط اسراییل، آمریکا مثل همیشه رای منفی داد و بسیاری از کشورهای غربی، همچنین ژاپن و کره رای ممتنع دادند. شرمآور است. بیش از ششصد غیرنظامی که بخش قابلتوجهی از آنها کودک بودهاند تا این لحظه در غزه کشته شدهاند. اسراییل از هیچ جنایتی حتا حمله به بیمارستان و مدرسهای که پناهگاه مردم فراری بوده نیز فروگذار نکرده است و متاسفانه هیچ ارادهای در کار نیست که جلویش را بگیرد. اگر اسم این کار جنایت جنگی نیست، اگر نسلکشی نیست، پس چیست؟ دفاع مشروع؟ جک خندهدارتری بلد نبودید؟
جدای از آن حجم وقاحت مسئولین اسراییلی خارج از تصور است. دان درمر سفیر اسراییل در سازمان ملل گفته است: «به سربازهای اسراییلی به خاطر خویشتنداری غیرقابلتصورشان باید جایزهی نوبل داد.» همچنین مردخای کیدار، استاد دانشگاه باریلان اسراییل، در یک برنامهی رادیویی گفته است: «تنها راه متوقفکردن تروریستها، مثل آنهایی که سه نوجوان اسراییلی را دزدیدند و کشتند، این است که به مادرها یا خواهرانشان تجاوز کنیم.» یکی از خاخامهای اسراییلی هم امروز حجت را تمام کرد و فتوا داد: «اگر لازم باشد اسراییل حق دارد همهی غزه را نابود کند.»
در جهان بدی زندگی میکنیم. مردم روزبهروز بیشتر از پیش در غزه کشته میشوند و ما هیچ کاری نمیکنیم و فقط ناظریم. همانند الکساندر گرست؛ فضانورد آلمانی؛ که در توییترش تصویری از غزه از ایستگاه فضایی منتشر کرده و گفته است: «این غمگینترین عکس من تا به امروز است... »
۲ نظر:
وقتی وبلاگت هنوز سایت بود یه مطلبی نوشته بودی برای فوت محمد نوری که خطاب بود به یه آدمی که تو گذشته ات بوده.
چی میشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره.
کلی سرچ کردم تا یه بار دیگه اون مطلب رو پیدا کنم ولی نشد.
کاش یه بک آپ داشتی
سلام ما یک ماهنامه اینترنتی به نام وزین نامه داریم
که پیش شماره 17 را میتوانید از اینجا دانلود کنید
http://www.mediafire.com/view/w4awodsc31kbkge/no.17.pdf
آیا میتوانیم به همکاری با شما امیدوار باشیم؟!لطفا با ما تماس بگیرید
ارسال یک نظر