آلمان گل هفتم را وارد دروازه‌ی برزیل می‌کند و اسرائیل موشک‌های دیگری به سر مردمان غزه می‌ریزد. پنالتی ماکسی رودریگز گل می‌شود، آرژانتین می‌رسد به فینال و چند کودک دیگر در غزه می‌میرند. به همین سادگی. جهان در تب و تاب فوتبال است و کسی حوصله نمی‌کند پی‌گیر شود که آن ور دنیا چه خبر است. «توی اسرائیل و فلسطین همیشه همین‌طوری بوده، چیز تازه‌ای نیست.» بله چیز تازه‌ای نیست به جز این‌که یک سری آدم دارند می‌میرند. یک سری انسان بی‌گناه غیرنظامی که از بد حادثه خانه و زندگی‌شان در آن نقطه‌ی دنیا قرار گرفته است. فعلن اما همه‌ی توجه‌ها به فینال روز یک‌شنبه است!
به گفته‌ی منابع بیمارستانی تا به امروز هشتاد نفر که بیش‌تر آن‌ها غیرنظامی بوده‌اند در بمباران غزه کشته شده‌اند. چرا غزه بمباران می‌شود؟ چون عده‌ای از آن‌جا به اسرائیل راکت پرتاب می‌کنند. آها! خب چند نفر اسرائیلی تا به حال بر اثر اصابت این راکت‌ها مرده‌اند؟ این چه حرفی است؟ زبان‌ت را گاز بگیر. شکر خدا هیچ‌کس. سامانه‌ی دفاعی گنبد آهنی اسرائیل آن‌قدر خوب کار می‌کند که هیچ‌کدام از راکت‌ها اصلن به اسرائیل نمی‌رسد. نه تنها کسی نمرده بلکه خون هم از دماغ کسی نیامده. بله، خیلی ممنون، قشنگ متوجه شدم.
کثافت مطلق است. تصور کنید، فقط برای یک لحظه تصور کنید هشتاد نفر بی‌گناه در آمریکا یا یک کشور اروپایی کشته شده بود. چه خبر بود آن موقع؟ تیتر رسانه‌ها و صدر اخبار چه بود؟ آیا در حد بزرگ‌ترین فاجعه‌ی سال از آن نام برده نمی‌شد؟ چرا جان یک انسان فلسطینی این همه کم‌تر ارزش دارد؟ گناه‌شان چیست؟ یکی به من بگوید گناه آن کودکی که کشنته می‌شود چیست؟
وقاحت بی‌پایان است. خبرنگار ساکن تل‌آویو می‌گوید دولت اسرائیل قبل از پرتاب موشک تلفن می‌زند و پیامک می‌فرستد! من لال می‌شوم. می‌مانم که آخر چه‌جور روی‌تان می‌شود این طوری توجیه کنید. این‌هایی که دارید می‌کشید آدم‌اند. می‌فهمید؟ شما شرف ندارید؟ وجدان ندارید؟ اصلن انسانیت برای‌تان معنایی دارد؟ چه‌طور می‌توانید؟ این کار دولت شما واقعن ذات‌ش یکی نیست با جنایت هیتلر بر علیه یهودیان؟
این عکس را نگاه کنید، بعد توضیح را بخوانید. آیا روا نیست از شدت شرمساری سر بر زمین بگذاریم و بمیریم؟
آلن سورنسن، خبرنگار دانمارکی روز چهارشنبه این عکس را در شهر سدروت اسرائیل گرفته است. سدروت، نزدیک‌ترین شهر اسرائیل به غزه است و به طور مرتب هدف موشک‌های پرتاب شده از نوار غزه قرار می‌گیرد. آلن سورنسن در توضیح عکس نوشته است:
«اسرائیلی‌های برای تماشای تازه‌ترین روی‌دادهای غزه با خود صندلی آورده و روی تپه‌ای جمع شده‌اند و با شنیدن صدای انفجارها دست می‌زنند.»
به گفته‌ی منابع بیمارستانی تا به امروز هشتاد نفر که بیش‌تر آن‌ها غیرنظامی بوده‌اند در بمباران غزه کشته شده‌اند. چرا غزه بمباران می‌شود؟ چون عده‌ای از آن‌جا به اسرائیل راکت پرتاب می‌کنند. آها! خب چند نفر اسرائیلی تا به حال بر اثر اصابت این راکت‌ها مرده‌اند؟ این چه حرفی است؟ زبان‌ت را گاز بگیر. شکر خدا هیچ‌کس. سامانه‌ی دفاعی گنبد آهنی اسرائیل آن‌قدر خوب کار می‌کند که هیچ‌کدام از راکت‌ها اصلن به اسرائیل نمی‌رسد. نه تنها کسی نمرده بلکه خون هم از دماغ کسی نیامده. بله، خیلی ممنون، قشنگ متوجه شدم.
کثافت مطلق است. تصور کنید، فقط برای یک لحظه تصور کنید هشتاد نفر بی‌گناه در آمریکا یا یک کشور اروپایی کشته شده بود. چه خبر بود آن موقع؟ تیتر رسانه‌ها و صدر اخبار چه بود؟ آیا در حد بزرگ‌ترین فاجعه‌ی سال از آن نام برده نمی‌شد؟ چرا جان یک انسان فلسطینی این همه کم‌تر ارزش دارد؟ گناه‌شان چیست؟ یکی به من بگوید گناه آن کودکی که کشنته می‌شود چیست؟
وقاحت بی‌پایان است. خبرنگار ساکن تل‌آویو می‌گوید دولت اسرائیل قبل از پرتاب موشک تلفن می‌زند و پیامک می‌فرستد! من لال می‌شوم. می‌مانم که آخر چه‌جور روی‌تان می‌شود این طوری توجیه کنید. این‌هایی که دارید می‌کشید آدم‌اند. می‌فهمید؟ شما شرف ندارید؟ وجدان ندارید؟ اصلن انسانیت برای‌تان معنایی دارد؟ چه‌طور می‌توانید؟ این کار دولت شما واقعن ذات‌ش یکی نیست با جنایت هیتلر بر علیه یهودیان؟
این عکس را نگاه کنید، بعد توضیح را بخوانید. آیا روا نیست از شدت شرمساری سر بر زمین بگذاریم و بمیریم؟
آلن سورنسن، خبرنگار دانمارکی روز چهارشنبه این عکس را در شهر سدروت اسرائیل گرفته است. سدروت، نزدیک‌ترین شهر اسرائیل به غزه است و به طور مرتب هدف موشک‌های پرتاب شده از نوار غزه قرار می‌گیرد. آلن سورنسن در توضیح عکس نوشته است:
«اسرائیلی‌های برای تماشای تازه‌ترین روی‌دادهای غزه با خود صندلی آورده و روی تپه‌ای جمع شده‌اند و با شنیدن صدای انفجارها دست می‌زنند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر