می دانم اين مطلب که گزارشی است از عربستان و وضعيت زنان در آن جا، کمی طولانی شده ولی به گمانم به خواندنش بيارزد ... يادمان باشد که بسياری از مسئولين ما در رويای تبديل ايران به عربستان به سر می برند و آن جا را مدينه ی فاضله شان می دانند ...
نقش زن بر رمل روان
صِرف زن بودن کافی است تا در عربستان بر شما آن رود که در برزخ نيز بر بزرگ ترين گناه کاران نمی رود، اما وای به حال تان اگر اين وسط ايرانی هم باشيد که واويلا است و اگر سنی نباشيد که ديگر وای تمامی دوزخيان بر شما است ...
در عربستان زن موجود دست دوم هم نيست، اول مرد، دوم فرزندان، سوم اسب و ساير حيوانات مانند شتر، چهارم ما يملک، پنجم زن! البته در ميان خانواده های ثروتمند و تحصيل کرده و شهری به اين صورت نيست و مقام زن بعد از فرزندان است ...
در عربستان همه ی مهمانی ها زنانه ی کامل يا مردانه ی کامل است و زن ها فقط برای يک ديگر خود را می آرايند و سعی می کنند چشم هم ديگر را خيره کنند. در عربستان همه ی آژانس های بين المللی مُد وجود دارد اما آرايش گاه های زنانه به جر در جده وجود ندارد ...
در عربستان سينما وجود ندارد ولی ويديو هست، فراوان هم هست. مغازه های ويديو آخرين فيلم های روز جهان را با سانسور اسلامی به شما ارائه می دهند ... در عربستان فيلم های سياسی اصلا نيست و نمی شود ديد ... کتاب فروشی های خوب و مدرن در عربستان يافت می شود اما کتب سياسی اصلا وجود ندارد و خواندن کتاب سياسی شما را قطعا دچار دردسر بزرگی خواهد کرد ...
در عربستان فحشای رسمی وجود ندارد و در نتيجه فحشای غير رسمی که به مراتب گسترده تر و خطرناک تر است به وجود آمده ... حکومت عربستان هر کجا کم می آورد به سراغ زنان می رود و توی سر آن ها می زند. دختران و پسران همه جا از هم جدا هستند حتی در دانشگاه. به همين خاطر در داخل هر دو گروه روابط بسيار ناسالمی به وجود آمده ... در عربستان هنوز خريد زن يک امر رايج است و دختران برای انواع مصارف! به طور رسمی ابتياع می شوند ...
در عربستان بسياری از رنگ ها مثل آبی آسمانی، سبز کاهويی، ليمويی ، بنفش و ... مبتذل محسوب شده و استفاده ندارد. آن جا شما فقط با رنگ های سياه، سفيد، خاکستری و قهوه ای سر و کار داريد ... زن ها در عربستان تقريبا از تمام حقوق اجتماعی محروم اند. ورود آن ها به بسياری از اماکن عمومی مثل بانک ها ممنوع است. زن ها در عربستان حق رانندگی ندارند ...
زن در عربستان می تواند ثروتمند باشد اما اجازه ندارد برای خودش حساب بانکی داشته باشد. خريد و فروش و معاملات رسمی برای زنان امکان پذير نيست. زنان در عربستان هيچ نوع تاميين مالی ندارند به همين خاطر اکثرا از نظر اخلاقی سقوط کرده اند. زنان مايملک خود را روی بدن خود پس انداز می کنند. بدن آنان بانک آنان است ...
اهالی عربستان خود را برترين مردمان دنيا می دانند. آن ها معتقدند جای اهالی همه ی اديان از جمله شيعه ها در جهنم است. آن ها اولويت شماره يک بهشت را از آن خودشان می دانند چرا که معتقدند سرزمين شان گاهواره ی اسلام است. عرب ها دل شان نمی خواهد به هيچ کجای دنيا روند و برای شان عربستان از همه جا بهتر است ...
عربستان دين محور ترين کشور دنيا است. همه ی کارها حول تعصب دينی دور می زند. همه چيز فقط تا زمانی درست است که اسلامی باشد. سخن گفتن در مورد چيزهايی مثل « اصل عدم قطعيت»، « پيدايش چند ميليارد ساله ی جهان»، «تکامل موجودات» و دست آوردهای جديد ژنتيکی می تواند به شدت باعث دردسر شود. بردن نام داروين در عربستان يک کفر بزرگ است ...
هر بچه ای از آل سعود که به دنيا بيايد از بدو تولد ماهيانه از 5000 دلار به بالا حقوق می گيرد. در عربستان نوع خاصی از تبعيض نژادی به شدت حکم فرما است. سعودی ها همه ی کارهای سطح بالای جامعه را انجام می دهند و کارهای سطح پايين از آن خارجی ها( هندی ها، پاکستانی ها، ايرانی ها، ترک ها و ساير نژاد) است ...
بهترين وسايل ورزشی برای پسران در عربستان وجود دارد. سعودی ها به ورزش علاقه ای ندارند. شنا در عربستان با اين همه ساحل شمالی و جنوبی امری ناشناخته است و تقريبا هيچ کس در عربستان شنا بلد نيست. در عربستان برای شنا کردن در دريا يا استخر، مجرد ها و متاهل ها را از هم جدا می کنند. ورزش برای دختران در عربستان به طور کل ممنوع است ...
توريسم در عربستان به طور کل ممنوع است. هيچ کس نمی تواند فقط به خاطر گردش وارد عربستان شود. ورود غير مسلمان ها به بيشتر اماکن و بعضی شهرها مثل مکه مطلقا ممنوع است. در عربستان عبور غير مسلمانان از جاده های مسلمانان ممنوع است و آن ها بايد از جاده های مخصوص کفار رفت و آمد کنند. در عربستان صاحبان همه ی ديگر دين های توحيدی به جز اسلام نيز کافر محسوب می شوند و در اين مورد هيچ بحثی هم وجود ندارد. اين يک حقيقت پذيرفته شده و همگانی است ...
در عربستان پارلمان وجود ندارد و هيچ نوع انتخاباتی در کار نيست. شاه برگزيده ی خدا است و مردم مطلقا حق دخالت ندارند. روسا در همه جا برگزيده ی دربارند. خواه قاضی باشند، خواه رييس دانشگاه. قانون اصلی عربستان قانون قصاص اسلامی است. حکم دزدی قطع دست است و حکم زنا سنگسار ...
در عربستان جرم و جنايت کم است و امنيت زياد اما فساد اداری به شدت رواج دارد. اعتياد و مسايل انحراف جنسی نزد جوانان عربستان بی داد می کند. در عربستان قاچاقچی ها را اعدام می کنند ولی مواد مخدر به وفور يافت می شود ...
نهاد مذهبی در عربستان از سياست جدا است اما حقوق بگير و در ارتباط نزديک با دولت است. وظيفه ی اصلی آن حل و فصل مسايل اسلامی مردم است. شيعه ها در عربستان در اقليت به سر می برند و تحت فشارهای زيادی هستند. کسی آن جا شيعيان را به عنوان مسلمان قبول ندارد. ازدواج با شيعيان نوعی ننگ واقعی است ...
سعودی ها با هنر آشنا نيستند و با انواع هنر به خصوص نقاشی و مجسمه سازی خصومت مذهبی می ورزند. در کليه ی کتب و آثار هنری روی تمام عکس زنان را سياه کرده اند، حتی عکس مريم ميکل آنژ را. در کتاب های هنری روی گردن تمام موجودات زنده يک خط کلفت می کشند که به معنای بی روح بودن عکس است. در عربستان کلاس موسيقی نيست ...
دوستی و معاشرت دختر و پسر در عربستان در هيچ سطحی معنا ندارد. بيشتر مردان در عربستان چند بار ازدواج می کنند. طلاق بد و ناپسند است ولی داشتن حرم سراهای چند زنه به هيچ وجه ناپسند نيست. مفسده ی جنسی نزد زنان، از نظر شدت و وقاحت روی شهرهای فاسد غربی را سفيد کرده با اين تفاوت که زير سرپوش فشار وحشتناک، کسی از آن صحبت نمی کند و در خفا انجام می پذيرد ...
مجمع الجزاير شاعران پرومته، نوشته ی مسعود خيام، نشر زمان، چاپ يکم 1379
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر