جمعه، آذر ۰۶، ۱۳۸۳

چند خبر سياسی

خبر اول اين‌که: هفت نفر از فعالان مسايل سياسی و فرهنگی ايران، فراخوانی تحت عنوان « فراخوان ملی برگزاری رفراندم » روی اينترنت گذاشته‌اند و به جمع‌آوری امضا با هدف « برگزاری یک همه‌پرسی با نظارت نهادهای بین‌المللی برای تشکیل مجلس موسسان به منظور تدوین پیش‌نویس یک قانون اساسی نوین، مبتنی بر اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های الحاقی آن، با رای آزاد مردم » پرداخته‌اند.

اين عده که در ميان آن‌ها اسامی علی افشاری، محسن سازگارا و مهرانگيز کار به چشم می‌‌خورد، به اين اعتقاد رسيده‌اند که قانون اساسی جمهوری اسلامی و عمل‌کرد نهادهای برخاسته از آن :

ــ با اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی مردم در تضادی بنیادین است.

ــ به نابرابری حقوقی میان شهروندان ایران رسمیت بخشیده، تبعیض دینی و مذهبی، عقیدتی و جنسيتي را قانونی کرده و با حکومت استبداد دينی از ملت ایران عملا سلب حق حاکمیت کرده است.

ــ سد بزرگی در برابر پیش‌رفت در تمام زمینه‌ها، از جمله توسعه اقتصادی و تحقق عدالت اجتماعی در ایران فراهم کرده است.

ـــ مانع پیوستن ایران به اردوی جهان آزاد و طبعا از بین رفتن منافع کشور در مناسبات دیپلماتیک شده است.

و به همين خاطر از ايرانيان خواسته‌اند با امضای این فراخوان، صدای ملت ایران را محکم و استوار به گوش جهانیان برسانند.

خبر دوم اين‌که: «محمدتقى رهبر» نماينده‌ی اصفهان در مجلس هفتم، در تذكر كتبى به رئيس‌جمهورى كه توسط « غلامعلى حداد عادل » در ابتداى جلسه‌ی علنى قرائت شد، نسبت به اعزام دانش‌جويان دختر و پسر به صورت مختلط به كوه توسط دانشگاه صنعتى اصفهان تذكر داد!!!

و خبر سوم هم که باز به نطق يک نماينده مجلس ديگر اختصاص دارد اين‌که: لاله افتخاری نماينده‌ی تهران در سخنان روز چهارشنبه‌ی خود در مجلس گفته‌است:

« چرا نويسندگان و هنرمندانى كه در خارج از كشور، هدايت و رهبرى جرياناتى عليه نظام و دين مقدس اسلام را برعهده دارند در داخل كشور مورد حمايت مادى و معنوى مسئولان فرهنگى مملكت قرار گرفته، كتب و آثارشان به راحتى مجوز گرفته چاپ و نشر مى‌يابد. چرا چنين افرادى بدون برخوردارى از وجاهت لازم در جايگاه‌هاى مديريتى، داورى و فعاليت‌هاى فرهنگى و هنرى قرار مى‌گيرند؟ »

او هم‌چنين درباره‌ی مسئله‌ی حجاب زنان اين سوال را پرسيده که: « چرا طرح جامع عفاف كه به تصويب شوراى عالى انقلاب فرهنگى و امضاى رياست جمهورى رسيد و به دستگاه‌هاى ذى‌ربط ابلاغ شده پس از گذشت چند سال هنوز به اجرا درنيامده است؟ مگر نه اين است كه اجراى اين طرح مى توانست در سامان‌دهى وضع ظاهر و پوشش بانوان‌مان اثر شايان داشته باشد؟ آيا هنگام آن نرسيده است كه در هفته‌ی ولادت حضرت زهرا(س) و در عوض برگزارى كنسرت‌هاى موسيقى با مضامين غيرفرهنگى و غيرشرعى و اجراى برنامه‌هاى مبتذل و ترويج فرهنگ اختلاط و اباحه‌گرى، همايش‌ها و سمينارهاى زهراشناسى برپا كنيم و سيره و حكمت فاطمى را به بحث بنشينيم؟ »

پی‌نوشت:
در مورد خبرهای اول و سوم خودتان قضاوت کنِد اما در مورد خبر دوم، اين‌که کوه رفتن چند دانش‌جو با هم‌ديگر بتواند باعث تذکر يک نماينده‌ی مجلس به رئيس‌جمهور يک مملکت شود، جدای از اين‌که از يک طرف خنده‌دار و از طرف ديگر باعث تاسف است،‌ اين ويژگی‌ هم دارد که فقط در کشوری مثل ايران می‌تواند اتفاق بيفتد.

فکر کنيد به يک غير ايرانی توضيح بدهيد که يک نماينده‌ی مجلس به خاطر کوه رفتن چند دختر و پسر با هم به رئيس‌جمهور تذکر داده است، ( دقت کنيد معمولا در همه‌ی دنيا نطق نمايندگان و تذکرات به رئيس‌جمهور در موارد مهم سياسی، اقتصادی و اجتماعی صورت می‌گيرد.) فکر می‌کنيد آن فرد چه تصوری از ما و کشورمان پيدا می‌کند؟

هیچ نظری موجود نیست: