ديدن شاگردهای سال‌های گذشته و حرف زدن باهاشون يه انرژی مثبت و خيلی خوبی بهم می‌ده. به‌خصوص اگه سرحال باشن و کنکورشون رو خوب داده باشن. الان با اين که حدود يه ماهه کلاس‌های جديد شروع شده؛ هنوز که می‌رم سر کلاس‌ها، ياد شاگردای قديمم ميفتم و دلم براشون تنگ می‌شه.

فکر می‌کنم از يه لحاظ، جز آدمای خوش‌بخت دنيا باشم؛ چون کاری که انجام می‌دم (درس دادن) بيشتر از اون که برام کار باشه، علاقمه. واقعا بيشتر وقت‌ها از کلاس‌هام لذت می‌برم ...