جمعه نگاری!
اسرائيل را با چه چيزی نابود کنيم؟
صحبتهای محمود احمدینژاد؛ رئيسجمهور ايران؛ مبنی بر اينکه اسرائيل را بايد از نقشهی جهان حذف کرد؛ جنجال وسيعی در سطح جهان به راه انداخته است. داستان از آنجا آغاز شد که احمدینژاد در سخنرانی در نشستی که با عنوان "جهان بدون صهيونيسم" برگزار شده بود؛ از تحقق دنيای بدون آمريکا و اسرائيل سخن گفت و هشدار داد: « اگر کسانی تحت فشار نظام سلطه يا از روی کجفهمی، خودخواهی و دنياپرستی گامی برای به رسميت شناختن رژيم صهيونيستی بردارند؛ به آتش قهر امت اسلام خواهند سوخت و لکهی ننگ ابدی را در پيشانی خود خواهند نشاند. »
اين سخنان با عکسالعمل شديد آمريکا، اسرائيل، کشورهای اروپايی و ديگران مواجه شد. در نخستين ساعات پس از بيان اين جملات، اسکات مککلان، سخنگوی کاخ سفيد گفت:« اظهارات آقای احمدینژاد دربارهی اسرائيل، تأييدی است بر نگرانی آمريکا از اهداف برنامهی هستهای ايران. » همچنين سخنگوی وزارت خارجهی بريتانيا گفت: «اگر اظهارات آقای احمدینژاد همان گونه باشد که نقل شده است؛ چنين سخنانی عميقاً تکان دهنده است و نگرانیهايی را که در مورد برنامهی هستهای اين کشور در سطح جهانی وجود دارد؛ افزايش میدهد ».
ژان باپتيست، سخنگوی وزارت خارجهی فرانسه نيز گفت که در صورت صحت نقل قولی که از آقای احمدی نژاد شده؛ دولت فرانسه اين اظهارات را به شديدترين وجه ممکن محکوم میکند و والتر ليندنر، سخنگوی وزارت خارجهی آلمان نيز چنين اظهاراتی را کاملاً غيرقابل قبول خواند و گفت:«چنين موضعگيریای بايد با شديدترين لحن محکوم شود ».
فردای روز سخنرانی، اظهارنظرها شديدتر شد و وسعت بيشتری به خود گرفت. تونی بلر نسبت به سخنان احمدینژاد و تهديد ايران، ابراز انزجار کرد. وی هشدار داد که اگر ايران فکر می کند که جامعهی بينالملل آنقدر مشغوليت دارد که در مورد چنين اظهاراتی دست به هيچگونه اقدامی نخواهد زد؛ سخت در اشتباه است.
آقای بلر در اجلاس اتحاديهی اروپا در همپتون کورت در نزديکی لندن گفت که او "هرگز به چنين اظهاراتی برنخورده است" که رئيسجمهور کشوری بخواهد کشور ديگری نابود شود. نخست وزير بريتانيا گفت اگر ايران به اين روش خود ادامه دهد؛ بهزودی به عنوان "يک تهديد واقعی" در نظر گرفته خواهد شد. بلر گفت:« میتوانيد تصور کنيد که دولتی با چنين نگرشی بخواهد سلاح اتمی داشته باشد؟ ».
همچنين سران اتحاديهی اروپا در بيانيهای شديداللحن، اظهارات احمدینژاد را محکوم کردند. در بخشی از اين بيانيه آمده است:«کشوری که خود را عضوی مسئوليتپذير و دارای بلوغ سياسی در جامعهی جهانی بداند؛ نمیتواند خواستهای همچون آنچه رئيسجمهور ايران در سخنرانی خود بيان کرده؛ مطرح کند. »
همزمان با صدور اين بيانيه، سفيران و کارداران ايران در کشورهای بريتانيا، فرانسه، اسپانيا، آلمان و روسيه به وزارتخانههای امورخارجهی اين کشورها احضار شدند تا مراتب ناخشنودی نسبت به اظهارات رئيسجمهور ايران به آنان ابلاغ شود. وزارت خارجهی کانادا نيز اعلام کرده که قصد احضار سفير ايران را دارد و بالاتر از همه آريل شارون نخستوزير اسرائيل، خواهان اخراج ايران از سازمان ملل متحد شد!
کوفی عنان؛ دبير کل سازمان ملل متحد؛ نيز که تا به حال سابقه نداشته در چنين تنشهايی دخالت کند؛ نگرانی خود را از سخنان محمود احمدی نژاد، ابراز کرد و در اقدامی نادر در سرزنش علنی يکی از اعضای سازمان ملل، خاطرنشان ساخت که ايران به عنوان يکی از امضا کنندگان منشور سازمان ملل، موافقت کرده است که هيچيک از کشورهای عضو را به توسل به زور تهديد نکند.
در واکنش به اين اظهارنظرها، منوچهر متکی، وزير امور خارجهی ايران از اظهارات آقای احمدی نژاد دفاع کرد و گفت:« به رسميت نشناختن اسرائيل، از سال ها قبل، خط مشی رسمی ايران بوده است ». آقای متکی گفت:« راهپيمايیهای بزرگی که امروز، جمعه، در ايران برگزار میشود، خشم جهان اسلام از وجود اسرائيل را نشان خواهد داد. راديو ايران نيز واکنشهای خشمآميز بينالمللی نسبت به اظهارات آقای احمدینژاد را وسيلهای برای تحت فشار گذاشتن ايران در برنامهی هستهای اين کشور خواند.
پيشتر، راديو ايران، غرب را متهم کرده بود که نسبت به اين اظهارات بيش از حد حساسيت نشان داده و وزارت خارجهی ايران نيز به "بیتفاوتی اروپا نسبت به جنايات اسرائيل" اعتراض کرد. وزارت امور خارجهی ايران، رؤسای نمايندگیهای خود در کشورهای غربی را موظف کرد مراتب اعتراض جدی جمهوری اسلامی را به آنچه "بیاعتنايی و بیتفاوتی دولتهای اروپايی به سرکوب فلسطينيان و نقض فاحش حقوق بشر در سرزمينهای اشغالی" خواند به دولتهای محل مأموريت خود منتقل کنند.
صاحبنظران سياسی معتقدند اگر اظهارات اخير آقای احمدینژاد را در کنار سخنان وی در نيويورک مبنی بر به راه انداختن چرخهی سوخت اتمی قرار دهيم؛ ممکن است اين نتيجهگيری حاصل شود که ايران برای نابودی اسرائيل در تلاش برای دستيابی به بمب اتمی است. ابراهيم نبوی؛ طنزنويس ايرانی ساکن بلژيک؛ در اينباره گفت:« شما يک معادله ساده را در نظر بگيريد: يک رئيسجمهور است که رسماً اعلام کرده ما میخواهيم چرخهی سوخت اتمی راه بيندازيم؛ بعد از دوماه هم اعلام میکند ما میخواهيم اسرائيل را از روی نقشهی زمين حذف کنيم؛ جهانيان میپرسند که شما با چه چيزی میخواهيد اسرائيل را از روی نقشهی زمين حذف کنيد؟ با بيل؟ با کلنگ؟ با تيرکمان؟ با تفنگ بادی؟ با خمپارهانداز؟ با توپ ۱۰۶؟ با کلاهک هستهای؟ به نظر شما طبيعی نيست که جهانيان فکر کنند ايران میخواهد اسرائيل را با بمب اتمی نابود کند؟ ».
من به زننوشت رای دادم!
پرستو دوکوهکی روزنامهنگار ايرانی و نويسندهی وبلاگ زننوشت که البته از وبلاگهای مورد علاقهی من است؛ در دو بخش وبلاگ برگزیدهی روزنامهنگاری و بخش خبرنگاران بدون مرز، کانديدای دريافت جايزهی راديو دویچه وله شده است. به خانم دوکوهکی بهخاطر همهی فعاليتهايش، تبريک میگويم. شما هم میتوانيد به اينجا برويد و به وبلاگ مورد علاقهتان رای دهيد.
تست شخصيت
از طريق وبلاگ باغ بیبرگی، با اين تست شخصيت جالب آشنا شدم. خودشان مدعی شدهاند که نتايج غافلگيرکننده خواهد بود و البته بايد اعتراف کنم نتايجش در مورد من و مادرم که هر دو به سوالات جواب داديم؛ واقعا جالب و دقيق بود. به نظرم میارزد که شما هم امتحان کنيد! شخصيت من اينجوری ارزيابی شد:
مشاور
(تاثیر پذیر، برونگرا، آرمانگرا، متفکر )
تو یک تیپ "مشاور" هستی. بعضی ها فکر میکنند که تو قویترین و با نفوذترین شخصیت، در بین مردم هستی؛ البته این گروه اشتباه میکنند. واقعیت این است که تو نمیخواهی دیدگاهها و اعتقادات شخصی خود را به دیگران تحمیل کنی. با این حال تو برونگرا و باهوشی و دوست داری خودت را درگیر مسائل دیگران کنی. بنابر این با دانشی که داری، به بقیه کمک میکنی. تو دقیقاً مصداق این اصطلاح هستی که میگویند:«معلّمها در عین حال دانشآموز هم هستند. » و به همان اندازه که دوست داری یاد بدهی، دوست داری که یاد هم بگیری و این موضوع تو را راضی میکند. تو تنها و بیکس نخواهی مرد، امّا هرچه بیشتر به پایان عمرت نزدیک میشوی، بیشتر در خودت فرو میروی و به این فکر میکنی که آیا زندگیت کلّاً معنی و هدفی داشته؟ این حالت ممکن است دهها سال طول بکشد.
امير آهويی
تازگیها دوباره شعرهای امير را خيلی دوست دارم. اين سه تا را بخوانيد:
(۱)
قاصدكی پيدا نمیكنم
شعرهايم را برایت بفرستم؛
دلشان نازك شده،
عاشق چشمهات میشوند.
(۲)
مرا بدزد
ميان موهايت كه بلند است پنهان كن
يا بگذار جايی گوشهی چشمهات قايم شوم
مرا بسپار به بوی سفال
و بگذار شكل تو در اين شعر
يادگاری من پيش از آن باشد
كه عاشقت شدم
(۳)
نه فقط برگهای ياس كنار پنجره،
نه اين كيبورد،
نه نقشههای منتظر روی ميز،
رفتار ماه هم اين روزها عوض شده است؛
چشمهايت را تا به حال كجا پنهان كرده بودی؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر