مگ رایان توش بازی می کرد و اندی گارسیا. فیلم خیلی ساده ای بود اما ازش خوشم اومد. قشنگ می شد نگاش کرد. منظورم اینه که مثلا بعضی فیلما خیلی خوبن ها ولی سختن. یعنی آدم با این که از فیلمه خوشش اومده ولی آخرش که فیلم تموم می شه یه نفس راحتی می کشه که آخییییییش تموم شد! اما بعضی دیگه از فیلما هم هستن که با این که حالا شاید خیلی هم مسئله ی عمیقی مطرح نمی کنن ولی آدم موقع دیدنش یه حس آروم و خوبی داره. این فیلمم می شه گفت از این دسته فیلما بود. من که خوشم اومد. این مگ رایان یه جورایی خیلی خیلی نازه!!! وقتی می خنده آدم دلش می خواد لپش رو بگیره بکشه.
اندی گارسیا هم که می گن!!! آخر خوش تیپه. خب معلومه که فیلمه خوب می شه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر