سلام عطا؛
چه طوری؟ بابا اين جا آخرشه.
فقط صبحا شراب نمی خورم. ناهار و شام يکی دو ليتر شراب يا ليکور يا ... می خورم.
اينا همه ش دارن مشروب می خورن. دمشون گرم.
ميلان گرونترين شهر دنيا است. کفش 2 ميليون تومن. همه چيز از 200 يورو شروع می شه. ولی کاپوچينو آخرشه. قهوه رو که ديگه نگو.
اين جا داره کريسمس شروع می شه و همه چی چراغونی و خوشگل. اما هوا سرده و برفی. همه ی زنا هزارتا لباس پوشيدن. هيچ جاشون پيدا نيست!
ديروز گوشت خوک خوردم ولی خام. داشتم بالا می آوردم. گفتم پس بيايد دست منو هم بخوريد. اينم خامه. ولی بقيه غذاهاشون عاليه. هزارتا غذا تو يه وعده می خورن.
هتل هم عاليه. فکر کنم مال هزار سال قبله.
اين جا کسی موزه نمی ره. شهر خودش موزه است.
اگه بخوای می تونی تو دو ثانيه يه فيلم درباره ی جنگ جهانی دوم بسازی. فقط بايد لباس پيدا کنی.
دختراشون آخر خوشگلن.
خُب، ديگه چی بگم؟
خيلی خون گرمن. دو ثانيه می شه باهاشون رفيق شد.
اين جا يه دوست پيدا کردم که آخرشه. مثل بود اسپنسره. چاقه، يقه ش هم بازه. کلی آخر آدم باحاله. بهم ياد داده چه جوری اسپاگتی بخورم!
تو ميلان يه خيابونه که هر مارکی رو بخوای می تونی توش پيدا کنی. فقط قيمتش خدا تومن گرونه!
دارم کلی کاپوچينو می خورم و اسپاگتی و پاستا( اين يکی خيلی گهه!) و پنير. هزار تا پنير دارن. ديشب دو ساعت با منشی شرکت تو برف، تو ماشين گير کرديم ولی شوهر داشت! آخر خوشگله. آخرشه!
صاحاب شرکت هم آخرشه. تريپ رابرت دونيرو مافيا است!
خُب تهرون چه خبر؟ قهوه ی تلخ رو رفتين؟
جمعه ی ديگه ميام.
راستی اوريانا فالاچی رو آدرسشو نداری!؟ تا اين طرفا هستم يه سر بهش بزنم!
فعلاً بای!