جمعه، خرداد ۱۵، ۱۳۸۳

برای تو و قهوه‌ای چشمانت

آرام باش ... آرام ... آرام ...

اين روزها، بد و خوبش را نمی‌دانم؛ ولی می‌گذرند.


می‌دانم خسته‌ای،‌ می‌دانم درگيری،‌ می‌دانم دنيا آن طور که تو می‌خواهی، پيش نمی‌رود. همه‌ی اين‌ها را می‌دانم اما سخت نگير ...

فقط کافی است به صدای قلبت گوش کنی.

چشمانت دروغ نمی‌گويند ...

هیچ نظری موجود نیست: