تصاويری از يک سفر کوتاه

بهنام، يکی از دوستانم، پزشک ده‌کده‌ی سيدشهاب، يکی از روستاهای استان همدان است. آخر هفته به هم‌راهی چند دوست ديگر، به آن‌طرف‌ها رفتيم، تا هم به بهنام سری بزنيم، هم منطقه را ببينيم:






۱- هندانه‌های ديمی اگرچه مثل هندوانه‌های آبی خيلی بزرگ نيستند، اما در مقايسه با هندوانه‌های آبی، بسيار پُرتُخم‌تراَند. نکته‌ی جالب اين است که بعضی از آن‌ها زرد رنگ‌اند که البته اين زرد رنگی به معنی کال بودن اين نوع هندوانه‌ها نيست.



۲- قلعه‌ی نوشی‌جان با قدمت بيش‌از ۶۰۰۰ سال! جايی مابين ملاير و جوکار قرار دارد. اين قلعه که در بالای يک تپه قرار دارد و به تازگی از زير خاک بيرون کشيده شده، در زمان قديم، آتش‌کده بوده است. روی قلعه را به خاطر آن‌که باد و باران آن‌را از بين نبرد، يک سوله زده‌اند. قسمتی را که در عکس مشاهده می‌کنيد، نمايی از محوطه‌ی جلوی قلعه است که ديوارهای آن‌را به تازگی ترميم کرده‌اند. آن عقب‌ها بهنام نيز ديده می‌شود!



۳- سيف‌الدوله، يکی از ثروت‌مندان قديم شهر ملاير، پارک بسيار زيبايی که در گذشته محل زندگی‌اش بوده را وقف مردمان شهر کرده است. خيلی از ملايری‌ها آخر هفته را در اين پارک می‌گذرانند.



۴- بروجرد را اهالی‌اش، پاريس کوچک نام گذاشته‌اند. دروغ نگفته‌ام اگر که بگويم بروجرد مرا شگفت‌زده کرد. شهر زيبا و تر و تميز و نسبتا باکلاسی است و مردمان خوش لباس و خوش‌گذرانی دارد. چُغا نام منطقه‌ای تفريحی در بروجرد است که معمولا آخر هفته‌ها شلوغ می‌شود.



۵- درخت بسياربزرگی در تويسرکان وجود دارد که نمی‌دانم چرا دور بعضی از قسمت‌های تنه‌اش را با سيمان پوشانده‌اند. قطر تنه‌ی درخت حدود ۶ متر است.



۶- آرام‌گاه آرتيمانی تويسرکانی يکی از شعرای منطقه که البته شاعر خيلی شناخته شده‌ای نيست و انگار بيشتر شعرهای محلی می‌سروده است.



۷- آرام‌گاه حَيَقوق نبی در تويسرکان. وی از پيامبران آل‌يهود بوده است که در حدود ۲۷۰۰ سال پيش می‌زيسته است.



۸- سراب گيان نهاوند، يکی از مناطق طبيعی ديدنی منطقه است که در پاييز بسيار رنگارنگ و زيبا به نظر می‌رسد.