معين رسما دارد گند می‌زند. بسياری از مردم منتظر بودند ببينند معين در تلويزيون چه می‌خواهد بگويد و حالا که چند برنامه از برنامه‌هايش پخش شده فکر می‌کنم بيشترشان نااميد شده‌اند. متاسفانه واقعيت اين است که صحبت‌های انتخاباتی معين اصلا خوب نبوده است. نه در مفهوم و نه در شکل.

در مفهوم خوب نبوده چون آن حرف‌هايی را که می‌بايد، نزده است. تندترين موضع‌گيری‌هايش تابه‌حال لزوم برقراری رابطه با آمريکا بوده و دولت بدون سانسور که اصلا کافی نيست. معين بسيار آرام‌تر از آن‌ چيزی است که فضای امروز جامعه می‌طلبد. او اگر می‌خواهد از مردم رای بگيرد بايد بسيار واضح و بدون روی‌دربايستی حرف از تغييرات اساسی بزند. اين حرف‌ها که او امروز می‌زند اشتياقی را در مردم برای رای دادن به او ايجاد نمی‌کند.

جدای از اين، معين چه‌گونه حرف زدن هم اصلا بلد نيست. ادبياتش رسمی است و به‌درد ارائه‌ی مقاله می‌خورد. استفاده از کلمات و نحوه‌ی ارائه‌اش به شنونده نيز مطلقا جذاب نيست و حوصله‌ی آدم را سرمی‌برد. به‌قول تئاتری‌ها کاملا مونوتُن است و يک‌نواخت حرف می‌زند. نه اوجی دارد و نه فرودی. يک سری نوشته‌ی از پيش تعيين شده و ثقيل را به بدترين شکل ممکن می‌خواند. نوشته‌هايی که انگار برای ارائه در يک کنفرانس بين‌المللی علمی تهيه شده تا برای گفته شدن به عامه‌ی مردم.

با اين وضعيت حس می‌کنم معين هيچ شانسی برای برنده شدن در انتخابات ندارد. وضعيتش شبيه شطرنج‌بازی ناشی است که به انگار به اجبار پای ميز بازی نشسته است و مدام پوزيسيونش بدتر و بدتر می‌شود.

من نمی‌دانم معين واقعا اگر می‌خواست فقط همين چيزها را بگويد، چرا قبول کرد در صحنه بماند؟ شخصا فکر می‌کردم هوشمندتر از اين‌ها باشد. به هر حال به‌نظر من يا معين بايد هرچه زودتر رويه‌ی خود را به کل عوض کند و يا تا آبروی خودش، مشارکت و اصلاح‌طلبی را بيشتر از اين نبرده، انصرافش را از کانديداتوری اعلام کند.